Tübingen

Also liebe Freunden und Familie,

Het is gelukt. Ik ben er, ik leef nog, ik ben ingeschreven én ik heb internet. Die eerste twee zaken waren relatief eenvoudig te bewerkstelligen, maar al het overige is hier in Duitsland een waar avontuur. Dat is zonde, want ik heb juist in de eerste anderhalve week zonder internet zo ontzettend veel inspiratie opgedaan voor mn weblog... Ik kon het alleen niet kwijt en ben bang dat ik het ook amper meer kan inhalen. Wat een fascinerend volk hebben wij toch als buren.

Het meest in het oog springende van mijn verblijf in Tübingen tot nu toe is de gründlichkeit en pünktlichkeit (of eigenlijk het ontbreken daarvan). Zo kon ik niet ingeschreven worden omdat ze tot twee keer toe mijn papieren waren kwijtgeraakt (waarvan 1 keer al dan niet via de aangetekende post), werd mijn huur niet afgeschreven omdat ook daar een papier verdwenen was. Was de bank 'vergeten' een pinpas voor me aan te vragen. Kon ik geen internet of busticket krijgen door mijn niet-ingeschreven-zijn… Enfin, u krijgt een indruk. Dit circus zet zich tot op heden voort in de vorm van: papieren nabrengen, proberen mee te mogen doen aan vakken die vol zijn omdat ze niet goed met elkaar communiceren en veeeeeeel heen en weer lopen.

Waar de Duitsers overigens wel goed in zijn is blaadjes wegvegen, daar kunnen ze met hele groepen weken mee bezig zijn… En elke dag vallen er nieuwe blaadjes, dus elke dag doen ze dezelfde stukken weer.

Ik heb het in ieder geval erg naar mn zin zoals jullie wel begrijpen.

Zonder dollen, Tübingen is prachtig. Het is een oude universiteitsstad aan de Neckar en tegen een heuvel (of eigenlijk een paar, hier begint de ‘Schwäbischer Alb’) aangebouwd. We (over integreren gesproken) hebben een slot, volgens mij zelfs een aantal in de omgeving. Een mooie binnenstad en een grote Uni. Wij juristen hebben het voordeel dat wij in de ‘Neue Aula’ gevestigd zijn (colleges, bieb, dekanaat, enz). Dat is een prachtig oud statig gebouw met grote fonteinen op het plein en heel dicht bij de ‘altstadt’. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Taalkundigen, die zich in een betonnen blok ophouden, of bijvoorbeeld de Geneeskundigen die ergens op een heuvel buiten de stad ronddolen. Viva Justitia!

Zoals ik al zei waren er al een aantal onderwerpen in mijn hoofd die ik graag met jullie wil delen. Ik ben meer dan de helft alweer vergeten, maar dat zal ongetwijfeld ergens gedurende het komende jaar de revue passeren. Zo kan ik de stijl en kapsels van de Duitsers (wederom, zie Regensburg) niet onbesproken laten. De kappersschool zou er van watertanden (of juist griezelen), je kan en mag hier namelijk ALLES doen met je haar. Gekke kleuren, idiote lengtes (kort boven/lang onder, kort links/lang rechts – of andersom-), groen met platinablond of zwart, roze, paars, jenachdem.. Ik moet er werkelijk niet aan denken. En dat terwijl ik ook ooit in een wilde bui besloot dat mijn haar fantastisch uitkomt in donkerpaars of dieprood.

Iets anders wat niet onbesproken mag blijven is het accent van de Schwaben (Ik ben namelijk in Tübingen, in Baden-Württemberg én in Schwaben… all at the same time). Als ze de moeite nemen om Hoogduits te spreken (zoiets als ABN) hebben de de merkwaardige gewoonte om overal een ‘k’ achter te plakken. Verbindunk, Beziehunk, Erfahrunk… vooral in college gaat het na enige tijd opvallen en dan kan je echt nergens anders meer op letten. Je gaat de ‘k’s zogar meemurmelen.

Enfin, ik ben hier inmiddels een beetje aan het integreren geslagen. Zo heb ik al een avond op een Verbindunghaus doorgebracht (Verbindung is zoiets als een studentenvereniging, maar dan kleiner, alleen voor mannen doorgaans, en zeer traditioneel). Een Erasmusparty bijgewoond (Voor de niet studerenden onder u, Erasmusstudenten zijn studenten die 1 of 2 semesters naar het buitenland gaan onder het mom van studeren, maar ondertussen zich alleen maar tegoed doen aan mooie feestjes en veel alcoholische versnaperingen), waar ik uiteraard maar zeeeeer kort was :) en hadden we ook al een feestje in ons Wohnheim. Hartstikke leuk dus allemaal.

Toch was het best wel wennen de eerste tijd hoor. Zonder taalcursus kom je wat minder makkelijk in het sociale leven als met. En daarbij val ik inmiddels onder de ‘oudere’ studenten, welke groep zich wat geslotener opstelt. Dat is natuurlijk logisch, want ze hebben immers al een sociaal leven en ze moeten leren voor hun staatsexamen (Nee, rechten heeft hier nog geen Bachelor-Master systeem).

Ik heb me de eerste tijd vooral bezig gehouden met wegwijs worden in de stad (eerst vrienden maken met de fietsenmeneer… lang leve mijn geliefde fiets), fröbelen in mn kamertje en mn huisgenoten leren kennen. Mijn kamer is inmiddels hartstikke gezellig (ook met dank aan mama), ik ken mn weg in Tübingen al steeds beter en ik kan het heel goed vinden met een aantal van mn huisgenoten. Er wonen 6 mensen in mijn Wohngemeinschaft (WG), mijzelf incluis. 2 mannen en 4 vrouwen. Een van de mannen komt uit de VS en doet hier een Erasmusjaar. Hij is gezellig en heeft een leuk vriendinnetje en vriendengroep. De andere man is eerstejaars student en komt uit Karlsruhe. Met hem kan ik het ook goed vinden. Hartstikke schattig natuurlijk dat hij het allemaal reuze spannend vindt en nog zoveel mogelijk naar huis gaat. Een merkwaardige gewoonte van hem is overigens dat hij iedere avond ‘Chocokussentjes’ met melk als avondeten eet, interessant…
Een van de dames komt uit Bayern en studeert al een aantal jaren, maar pas sinds dit semester in Tübingen. Met haar kan ik het heel goed vinden en dat is reuze gezellig. De twee andere dames spreek ik eher zelden. Een van hen is getrouwd en woont doorgaans bij haar man in Karlsruhe, behalve als ze colleges heeft waardoor ze een nachtje in haar kamer blijft. De andere is nogal op zichzelf, maar begint toch zowaar zo nu en dan een gesprek.

Nou hebben jullie een indruk van mijn opstarten in Tübingen. Er is natuurlijk nog een hoop te vertellen over het LLM-Programma, mn medestudenten, docenten, het glas op de weg, en andere random facts, maar dat komt ongetwijfeld een volgende keer aan bod.

Voor een ieder die mij contacten wil, dat kan. Ik heb een handy én een vast nummer: 004970711470390 (vast) en 004917640202485 (handy). Ook heb ik een adres waar jullie mooie dingen naartoe kunnen sturen, of natuurlijk langskomen! (Zoals een aantal van jullie van plan zijn, hoera!). Ik woon op de Landkutschersweg 4, zimmernr. 22 (niet vergeten!!), D-72072 Tübingen.

Veel liefs daar en tot snel.

Kus Wen