Ridders en Reizen

Hallo luitjes,

Natuurlijk wil ik over veel meer praten dan alleen over ridders en reizen. Jullie hebben mijn mooie internetcolumn (laat ik het zo maar noemen) 2 hele weken moeten missen. Dat zal wel voor wat frustratie en onbegrip gezorgd hebben, maar ik zal trachten het een en ander uit te leggen en goed te maken. Allereerst wil ik jullie over mijn reis van gisteren vertellen. Zoals een aantal van jullie weten ben ik voor oud en nieuw een paar dagen in NL geweest. Over alle perikelen van de afgelopen week kom ik snel terug. Nu over mijn terugreis.
Ik had bij Eurolines (een bekend bedrijf leek mij persoonlijk) een kaartje gekocht (via internet) van Utrecht naar Nürnberg. Dan moest ik vanaf Nürnberg met de trein verder naar Regensburg. De bus zou om 10.30 vanaf het Jaarbeursplein in Utrecht vertrekken, ik moest er minimaal een half uur vantevoren zijn. Braaf als ik was stond ik er om 9.45 helemaal klaar voor. Om 10.15 was er nog steeds geen eurolines bus te bekennen. Wel hele slierten met bussen die allemaal nerveuze en opgewonden tieners naar prachtige wintersportplaatsen moesten verschepen. Uiteindelijk zag ik om 10.20 een bus het terrein ophobbelen, op de zijkant van deze bus stond 'Eurobus'. Ik wilde een Eurolines en geen Eurobus, maar voor het idee hobbelde ik er toch maar even heen. Het papiertje op de voorkant van deze bus vertelde mij dat de bus naar allerlei plaatsen ging, maar Nürnberg stond er niet bij en ik wilde al weglopen toen 3 polen of tsjechen of slowaken of iets anders onverstaanbaars op me af kwam. Toen ik zei dat ik naar Nürnberg wilde gingen ze driftig glimmen en wijzen en aan mn koffer trekken. Ik wist niet precies wat ik ervan moest denken en de communicatie bleef wat moeizaam, maar uiteindleijk bleek dat ik toch die bus moest hebben. Ik zou in Dusseldorf moeten overstappen volgens de 3 chauffeurs, dus dat verklaarde voor mij meteen waarom er geen Nürnberg op de bus stond. Dus ik ging zitten op een mooi plekje, ik had 2 plekjes voor mezelf want de bus was nog bijna leeg. Ik bleek ook al snel de enige nederlander in de bus. Volgens mij waren er zelfs geen duitsers tussen, wat mij erg verbaasde. Dus behalve de moeizame conversaties met de chauffeurs, kon ik naar mijn medepassagies ook slechts glimlachen. Ik spreek immers niet echt veel middel- en oosteuropese talen. Bij iedere stop stroomden er meer onverstaanbaar sprekende mensen in. Net over de grens in Duitsland werd de bus door de politie van de weg gehaald. Eerst dacht ik dat een van onze brabbelvrienden het gaspedaal iets te ver had ingedruk, maar het bleek om een paspoort/drugscontrole te gaan. Politie de bus in, honden het laadruim in.... Spannend wel hoor, hoewel ik de controle in ons passagiergedeelte nogal met de franse slag vond. Ik bedacht 100 plekjes waar ik mijn drugs wel had kunnen bewaren. Maar goed, ik was idd de enige nederlander. De politieagente kon zelfs een paar woorden nederlands!! wat een feest. Een jongen naast mij beheerste zowel het engels als het duits niet bijster goed en kwam dus al gauw met onze vriend de politieagent in de knoop. Waar was meneer geweest? In Nederland? En hoe lang? Twee weken... En is dit uw bagage? (op dit punt ging de jongen steeds hulpelozer kijken) Is dit al uw bagage? (als ik knik zal het wel goed zag ik hem denken) Is dit al uw bagage voor TWEE weken? (ik heb geen idee wat hij zegt, maar ik knik dacht de jongen weer).... uiteindelijk werd hij de bus uitgehaald, helemaal gefouilleerd. Je zag zijn wanhoop en ongebrip, ik had met hem te doen. Hij begreep het woord ´gepack´gewoon niet volgens mij. Uiteindelijk mocht hij wel weer mee, maar het had al met al toch wel een half uurtje geduurd. Als we bijna bij dusseldorf zijn begint een van de chauffeurs te brabbelen over Nürnberg. Ik moet NIET overstappen zegt hij. Ik kon niet anders dan denken dat ik mn aansluiting had gemist vanwege het gemiep met die politie en dat ik op een andere plek wel zou moeten overstappen. Die boodschap met betrekking tot een eventuele overstap bnleef echter steeds maar uit. Uiteindelijk ben ik het maar gaan vragen in Frankfurt. Hier bleek echter weer dat deze mannen zowel engels als duits bijzonder moeilijk vonden. Ze begrepen niet wat ik wilde, maar na wat gefreubel en handgebaren waren we het er over eens dat ik gewoon in de bus moest blijven zitten. Ik vroeg me af of ze de hele reis nou zouden omleggen vanwege mij of dat deze bus altijd al naar Nürnberg ging. In dat laatste geval kon ik het gemiemel over Dusseldorf helemaal niet volgen. Na de stop in Frankfurt werd er door de chauffeurs een grizelfilm opgezet: Ghostship. Moeten ze net mij hebben, de grootste angsthaas van het noordelijk halfrond. Het was ook nog een film die in het slowaaks of pools was nagesynchroniseerd, dus echt een feest om naar te mogen kijken! Ik heb uiteindelijk maar een muziekje geluisterd en gepoogd een boekje te lezen. Maar een bewegend beeld blijft toch trekken. Gelukkig is het zonder geluid en griezelverhalen al een stukje minder eng, dus ik heb gewoon geslapen vannacht.
Uiteindelijk kwamnen we nog een half uur VOOR de geplande tijd aan in Nürnberg, dus ik heb de laatste trein met gemak gehaald. Het is wel weer een kleine toer om in een ander land met de kaartjesautomaten overweg te kunnen, maar het is me gelukt.
Ik had vanuit Regensburg zelfs nog de laatste bus naar mijn kamer dus dat scheelte weer de prijs van een taxiritje. AL met al was ik erg tevreden over de afloop. Ik had me onderweg wel een paar keer afgevraagd of ik die laatste trein wel zou halen.
Mijn huisgenoten hebben nu in ieder geval geen rust meer, want ik ben er.... Ze vonden het leuk hoor om me te zien. Alleen die rare pief bleef weer stug op zn kamer met de deuren dicht. Echt een beetje sociaal invalide tiepje, maar mij heeft ie er niet echt me.
Vandaag vol goede moet naar een zogenaamd verplicht college. Ik had me er heel wat van voorgesteld, maar zo denderend was het toch niet echt. Wel heel leuk om weer een aantal collega erasmusstudenten te zien. Na college heel stoer de bieb in, daar was ik nog nooit geweest. Ik ben er zowaar redelijk snel wegwijs geworden en heb meteen ontdekt waar alle mooie mannen zich al die tijd bevonden hebben. De juridischebieb zit er vol mee... helaas ook vol met mooie modellenmeisjes, maar het uitzicht was leuk! Ik ben meteen begonnen met literatuur zoeken voor mn Hausarbeit, want ik moet deze maand flink aan de bak.
Toen ik de bieb uitliep trof ik een vreemd schouwspel aan (nu komt de ridder in het script) midden in de gang stond een jongen zich als ridder uit te dossen. Hij werd hierbij geassisteerd door twee prinsessen. Het was echt heel gek om te zien, compleet met zo'n heel zwaar metalenringetjes jurkding en een helm met veren erop, handschoenen en zwaarden. Net een prinscarnaval uit de riddertijd, maar goed ik wilde het gewoon even met jullie delen....
Nu moet ik naar college!

Liefs en een knuf Wen