Wereldreis

Hallo mensjes in het hele land en de rest van alle landen.

Ik heb nog helemaal de kans niet gehad een wat uitgebreider verhaaltje over mijn afwezigheid te schrijven. Jullie hebben mij natuurlijk allemaal vreselijk gemist. Hoewel sommigen mij juist in levende lijven konden treffen, en dat is uiteraard nog veel beter dan een webschrijfding. Het thuiskomen (Ja, Regensburg is nu nog een beetje thuis) was trouwens ook erg leuk. Het is hier wit en ERRUG koud. Voor mijn wereld is het iig erg koud. het vriest en het vriest en het vriest.. ik heb niet gauw koude handen, maar zonder handschoenen heb ik snel geen handen meer. Overal om je heen zie je ijsbloemen en prachtige wintertaferelen. De sneeuw is getransformeerd in een ijslaag die vervaarlijk kraakt als je er per ongeluk mee in aanraking komt. Over ijs gesproken... ik heb vandaag op het ijs bij de Uni gestaan. We hebben daar een plas water en die is helemaal dik bevroren. Conor dacht hier en daar een kraak te horen en ging al bijna gillen, maar we zijn er ook weer levend vanaf gekomen. We kwamen trouwens terug van het poweraerobicen, ik had de goede man weer overtuigt en het blijft een giller!
Maar goed, ik ben de 24e dec. (Ja, jullie moeten even graven in het geheugen, ik zie het. Dat was nog in 2005) naar Praag gegaan met de trein. Een genoeglijk ritje mag ik wel zeggen. Ik belandde met een Bayerisch echtpaar in een coupe. Het was sochtends redelijk vroeg en de twee zaten aan het ontbijt. Kennelijk zaten de kinderen en/of kennissen een stukje verder want er werd wat heen en weer gestiefeld met brood, boter en beleg. Ik deed een poging om een boek te lezen, maar deze poging werd al gauw onderbroken. Voor een beetje integratie ben ik altijd wel te porren dus we raakten in gesprek. Toen mevrouw erachter was dat ik Nederlandse was, was de coupe de trein. Ze was ooit eens in Scheveningen geweest, 50 jaar geleden ofzo. Dat was toen zo mooi en had zoveel indruk gemaakt! (waarom ben je er nooit terug gegaan vroeg ik me af, want al snel bleek dat ze dat nooit had gedaan) Ze kon zich nog herinneren dat er rode lopers tot op het strand lagen. Nederland was zo mooi en opgeruimd en netjes. Toen ze hierover begon te vertellen dacht ik dat ze inderdaad maar niet terug moest gaan, want dat zou haar idylle enkel verstoren. Ergens in Tsjechie moest ik weer afscheid nemen van het gezelschap, maar daar kreeg ik mijn boek en een prachtig uitzicht voor terug. Het was namelijk prachtig wit onder weg, en das toch mooi met kerst dacht ik zo!
Eenmaal in Praag aangekomen stond er niemand op me te wachten. Dat vond ik niet zo erg, maar wel vreemd want ik had toch precies aangegeven hoe laat ik er zou zijn. Uiteindelijk komt er een verzameling (lees hier familie) ietwat gehaaste figuren op mij af gehobbelt. Ze waren verdwaald en hadden een taxi genomen, enz, enz...
Enfin, in het appartement (wat overigens prima in orde was!) mn spulletjes gedropt en meteen wat boodschapjes gedaan. De winkels zouden immers 2 dagen dicht zijn.
S'avonds hadden we een kerstconcert. Dit feest was georganiseerd door een vriend/kennis van mijn Oop. Die heeft namelijk tijden in Praag gewoond (en mijn Omi daar ontmoet). Deze goede man leek in eerste instantie zeer vriendelijk en behulpzaam. In tweede instantie bleek hij dit ook, en ik derde instantie werd je er gek van. De goede man had tafels voor ons gereserveerd met de kerstdagen, maar kwam er zelf wel steeds bijzitten. Nam dan prompt een 6 gangen menu (waar wij er 3 aten) en betaalde niet. Hij sleepte ons van hot naar her en weer terug. Dat is natuurlijk leuk hoor, maar soms ook wel wat vervelend. We hebben ons na een dag of 3 van hem kunnen verlossen en zijn onze eigen relaxte weg gegaan.
Toen we op de 29e op het vliegveld in Prahahaha aankwamen werd al gauw duidelijk dat er iets niet helemaal in de haak was. Wat bleek? Het vliegveld was gesloten wegens sneeuw. Gelukkig hadden wij nou net het geluk dat het verkeer weer een beetje op gang kwam op het moment dat wij weg wilden. We zijn dus zo ongeveer op de normale tijd gevlogen, wat wil je nog meer?
Vanaf Dortmund (dat was waar het vliegveld neerstreek) ben ik met mijn paps en gezusters naar Lochem gereden. Heerlijk geslapen op zolder (mijn kamer is namelijk verhuurd (!?!?!)) en een wasje gedraaid.
Heerlijk om lekker in Utrecht te zijn met oud en nieuw om daar veel vriendjes en vriendinnetjes weer te zien. Mijn oud en nieuw was werkelijk een topfeestje. Veel bier, nog meer champagne en vuurwerk en tot 7u sochtends dansen! Ik wil niet meer anders...
Nog een paar daagjes bij mams gespendeerd, daar nog wat mensen bezocht. Zelfs een mooie avond in de kroeg mogen meemaken. Een barman die gratis cocktails verstrekt is al leuk. Op het moment dat je stiefbroertje jarig wordt met bijna het hele gezien (onafgesproken) in dezelfde tent te zijn is natuurlijk nog mooier! Dus we hebben een leuk verjaardagsliedje aangevraagd en gezongen en er nog eentje op gedronken.
Uiteindelijk heb ik zelfs de dies van mn jaarclub nog mogen meemaken. Dat was mijn verlengde bezoekje aan NL meer dan waard! Nou goed, over de reis terug hebben jullie al het een en ander vernomen, dus daar ga ik niet meer op in.
Ik zeg oogjes dicht en snaveltjes toe, deze Regensburgse gaat naar bedje toe!

Liefs Wen