Feestje
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Wendela
20 Oktober 2005 | Duitsland, Regensburg
Hallo Allemaal,
Daar ben ik weer. Er gebeurt ook zoveel in mijn leventje. En ik moet iedereen natuurlijk op de hoogte houden!
Jullie zijn natuurlijk allemaal enorm benieuwd naar de Semesteropeningsparty gisteren. Nou mensen, ik zal het even vertellen! Ook omdat mn vakken hier niet op elkaar aansluiten en ik dus steeds een of meerdere uren op de uni vast zit zonder enig verder nut..
Eerst hadden we een spetterende welkom-in-ons-wohnheim-party met gratis drank... ze vertelden voor mij niks nieuws, maar het was bijzonder geslaagd met spetterende optredens van onze tutoren (hallo, wij zijn het koor, enz..)Na een half uur pinda's knabbelen hield ik t voor gezien tussen deze uitgedroogde matte massa. De gratis drank eindigde voor mij overigens in een glas kraanwater omdat ik ook de mensen achter de bar al ken (guttegut wat ben ik toch goed geintegreerd in een maand tijd) en Vivien het leuk vond me kraanwater te geven. Ik heb daar natuurlijk niets op tegen aangezien water een van mn favo drankjes is.. ondanks het debiel hoge kalkgehalte hierzo. Er drijven stukken kalk in mn thee zal ik maar zeggen.
Om 22.30 had ik mezelf bereid gevonden naar het Semesteropeningsfeest te gaan! De laatste bus naar de uni bleek reeds verdwenen tegen de tijd dat ik me naar de bushalte had verplaatst. Mede omdat mijn o yo leuke huisgenootje wilde dat ik hem zou zeggen wanneer ik ging zodat ie mee kon. Hij was natuurlijk op het moment dat ik wilde gaan in geen velden of wegen meer te bekennen, maar dat terzijde. Ik ben alleen gegaan.
Aangekomen bij de uni mensa, waar de tetterende muziek je al van heinde en verre door je hoofd heen trilde, belandde ik in een enorme rij waar nogal wat commotie ontstond toen bleek dat er geen kaarten meer waren... uitverkocht feest, dat belooft wat dacht ik hoopvol!
Eenmaal binnen leek het alsof de rij niet ophield. Dat klopte. Ik stond automatisch in de rij voor de garderobe. Heel handig, want ik moest mn jas kwijt en wilde graag naar de wc en wist dat deze rij ook daarheen vervoerde (ja het was een vervoerende rij, zo een waarbij je je voeten van de vloer kan halen zonder dat je bovenlichaam ook maar een beetje van hoogte veranderd!) Eenmaal bij de garderobe bleek er daar geen plaats. Maar wendela zou wendela niet zijn als ze niet hier ook goed geintegreerd was. Het meisje achter de garderobe sprak zelfs een beetje nederlands.. althans ze lijkt het te begrijpen. En al gauw had mijn oranjekleurige jasje een mooi plekje tussen de andere jasjes, hoera!
Op naar de wc... dames, waarom tutten we altijd zo lang? Waarom hebben wij zo'n mega rij altijd? maar goed, op tijd en veilig de wc bereikt, ondertussen een beetje met de plaatselijke bevolking integrerend. Ik zeg maar zo, je weer nooit wanneer t van pas komt he! denk maar aan mn lieve jasje, die daar maar mooi hangt!
Ik geloof dat dit verhaal op deze manier wat uitvoeriger wordt dan ik in mijn vrije uur kan behappen, maar we zullen zien.
Eenmaal boven ben ik de eerste zaal in gevlucht, waar algauw enkele erasmusstudenten me om mn nek vlogen. Ze hadden we alweer gemist, wat schattig! Een beetje gare duitse DJ deed daar een poging tot feestje maken en ik ben de beroerdste niet.. dus ik deed een dansje. Heerlijk, want de hele kudde had de smaak al gauw te pakken. Tragisch toch dat de meesten daar een klein slootje alcohol voor nodig hadden en ik nog steeds op mn kraanwater teerde.
Opeens hield de muziek op... geen verklaring, geen reden... gewoon ploep. Gelukkig zouden er 3 area's zijn. Dus op zoek naar area 2. Daar bleek liquido net op t punt te zijn om te beginnen met spelen. Het was er echter veel te warm en veel te druk. Dus ik hield t al gauw voor gezien. area 3 is overigens de hele avond spoorloos gebleven. Weer terug naar area 1, maar niet nadat ik een poging ingeyet had een drankje te bemachtigen. Ik had al verteld dat duitsland niet zo eenvoudig is als het op het eerste gezicht mss lijkt, nou dat bleek ook hier maar weer eens.
Ik wilde een flesje water (had een non-alcoholnacht) maar toen ik me door de mensenmassa naar de bar had weten te wringen werd me daar verteld dat ik toch echt eerst naar iemand anders moest om bonnetjes te halen en naar iemand om pand voor mn flesje (waar overigens 'kein pfand' opstond) te betalen en dan kon ik terugkomen. Goed dan, om uitdroging te voorkomen ging ik het avontuur aan. Eenmaal een flesje water in mijn handen (en een half uur verder) stapte ik area 1 wederom binnen. De muziek was weer terug. Dat deed me deugd. Ondanks dat het wat wonderlijke duitse muziek was, maar dat mocht de prat niet drukken. Toen ik mijn flesje water bijna op had zag ik op het etiket dat het niet om zomaar water ging, maar om water met caffeine. Op dat moment drong het tot me door dat ik die nacht niet zou slapen. En met die gerusttellende gedachte liep ik naar de bar (en het hele traject) om mn pfand terug te krijgen en een 2e flesje water met caffeine te bemachtigen. Op mijn terugweg kwam ik in de knel tussen een groep mensen. Ik zag vanuit mijn ooghoek een deur op een kiertje staan en zag mijn kans schoon: niemand zag dat ik naar binnen glipte. Toen ik me omdraaide bleek dat ik in de kleedkamer van Liquido beland was. Een beetje improvisorisch in zo'n mensa, maar de mannen hadden er al een rotzooi van gemaakt dus je zag amper dat ze eigenlijk in de keuken waren. Alsdaar keek men mij een beetje verrast en ontdaan aan. Maar mijn glimlach deed wonderen en met mijn schattige duitsaccent hadden ze me algauw in hun afterparty opgenomen. Aangezien iedereen dronken was en ik stuiterde op water met caffeine, was het een bijzonder komische ervaring. Toen ze hun rommel weer allemaal in de tourbus geladen hadden ben ik weer terug richting area 1 gegaan waar iedereen mij natuurlijk vreselijk gemist had! Nog even een dansje, maar toen had ik het in de chaos toch echt wel gezien. Ik trof 3 erasmusgenootjes die dezelfde gedachte hadden en we konden een taxi delen. Maar duitsland zou duitsland niet zijn als er geen complicaties optreden... Ik mocht mn flesje water niet mee naar buiten nemen. Ook al had ik ervoor betaald en was het dus mn eigen keuze als ik mn pfand niet terug zou krijgen. De man bij de deur bleek onverbiddelijk. Dus ik terug naar de bar. Mn flesje ingeleverd en weer naar de deur. Daar moest ik nog bestempeld worden.. ook als je niet meer naar binnen wil :S
Uiteindelijk kon ik lekker in een taxi zakken en naar huis touren. Helaas had de taxichauffeur andere ideeen. Hij wilde graag het feest met me doornemen. Aangezien ik het beste duits versta en nog ergens kom met het beiers was ik de aangewezen persoon. Ik heb me kranig geweerd en hem mijn mooie verhalen verteld. Hij was natuurlijk diep onder de indruk. Ik was blij dat ik uiteindelijk naar mn kamertje kon strompelen en mn bed in kon gaan. Helaas was ik het caffeine effect vergeten en ging het in slaap vallen minder gemakkelijk als gehoopt. Uiteindelijk heb ik toch heerlijk geslapen en was ik vanmorgen ook nog eens op tijd voor mn college. Zonder kater, met dank aan de flesjes water met caffeine. Zo, nu wacht mijn volgende college op mij en ik weet de hoorzaal nog niet te vinden dus ik moet me haasten!
Kus Wen
Daar ben ik weer. Er gebeurt ook zoveel in mijn leventje. En ik moet iedereen natuurlijk op de hoogte houden!
Jullie zijn natuurlijk allemaal enorm benieuwd naar de Semesteropeningsparty gisteren. Nou mensen, ik zal het even vertellen! Ook omdat mn vakken hier niet op elkaar aansluiten en ik dus steeds een of meerdere uren op de uni vast zit zonder enig verder nut..
Eerst hadden we een spetterende welkom-in-ons-wohnheim-party met gratis drank... ze vertelden voor mij niks nieuws, maar het was bijzonder geslaagd met spetterende optredens van onze tutoren (hallo, wij zijn het koor, enz..)Na een half uur pinda's knabbelen hield ik t voor gezien tussen deze uitgedroogde matte massa. De gratis drank eindigde voor mij overigens in een glas kraanwater omdat ik ook de mensen achter de bar al ken (guttegut wat ben ik toch goed geintegreerd in een maand tijd) en Vivien het leuk vond me kraanwater te geven. Ik heb daar natuurlijk niets op tegen aangezien water een van mn favo drankjes is.. ondanks het debiel hoge kalkgehalte hierzo. Er drijven stukken kalk in mn thee zal ik maar zeggen.
Om 22.30 had ik mezelf bereid gevonden naar het Semesteropeningsfeest te gaan! De laatste bus naar de uni bleek reeds verdwenen tegen de tijd dat ik me naar de bushalte had verplaatst. Mede omdat mijn o yo leuke huisgenootje wilde dat ik hem zou zeggen wanneer ik ging zodat ie mee kon. Hij was natuurlijk op het moment dat ik wilde gaan in geen velden of wegen meer te bekennen, maar dat terzijde. Ik ben alleen gegaan.
Aangekomen bij de uni mensa, waar de tetterende muziek je al van heinde en verre door je hoofd heen trilde, belandde ik in een enorme rij waar nogal wat commotie ontstond toen bleek dat er geen kaarten meer waren... uitverkocht feest, dat belooft wat dacht ik hoopvol!
Eenmaal binnen leek het alsof de rij niet ophield. Dat klopte. Ik stond automatisch in de rij voor de garderobe. Heel handig, want ik moest mn jas kwijt en wilde graag naar de wc en wist dat deze rij ook daarheen vervoerde (ja het was een vervoerende rij, zo een waarbij je je voeten van de vloer kan halen zonder dat je bovenlichaam ook maar een beetje van hoogte veranderd!) Eenmaal bij de garderobe bleek er daar geen plaats. Maar wendela zou wendela niet zijn als ze niet hier ook goed geintegreerd was. Het meisje achter de garderobe sprak zelfs een beetje nederlands.. althans ze lijkt het te begrijpen. En al gauw had mijn oranjekleurige jasje een mooi plekje tussen de andere jasjes, hoera!
Op naar de wc... dames, waarom tutten we altijd zo lang? Waarom hebben wij zo'n mega rij altijd? maar goed, op tijd en veilig de wc bereikt, ondertussen een beetje met de plaatselijke bevolking integrerend. Ik zeg maar zo, je weer nooit wanneer t van pas komt he! denk maar aan mn lieve jasje, die daar maar mooi hangt!
Ik geloof dat dit verhaal op deze manier wat uitvoeriger wordt dan ik in mijn vrije uur kan behappen, maar we zullen zien.
Eenmaal boven ben ik de eerste zaal in gevlucht, waar algauw enkele erasmusstudenten me om mn nek vlogen. Ze hadden we alweer gemist, wat schattig! Een beetje gare duitse DJ deed daar een poging tot feestje maken en ik ben de beroerdste niet.. dus ik deed een dansje. Heerlijk, want de hele kudde had de smaak al gauw te pakken. Tragisch toch dat de meesten daar een klein slootje alcohol voor nodig hadden en ik nog steeds op mn kraanwater teerde.
Opeens hield de muziek op... geen verklaring, geen reden... gewoon ploep. Gelukkig zouden er 3 area's zijn. Dus op zoek naar area 2. Daar bleek liquido net op t punt te zijn om te beginnen met spelen. Het was er echter veel te warm en veel te druk. Dus ik hield t al gauw voor gezien. area 3 is overigens de hele avond spoorloos gebleven. Weer terug naar area 1, maar niet nadat ik een poging ingeyet had een drankje te bemachtigen. Ik had al verteld dat duitsland niet zo eenvoudig is als het op het eerste gezicht mss lijkt, nou dat bleek ook hier maar weer eens.
Ik wilde een flesje water (had een non-alcoholnacht) maar toen ik me door de mensenmassa naar de bar had weten te wringen werd me daar verteld dat ik toch echt eerst naar iemand anders moest om bonnetjes te halen en naar iemand om pand voor mn flesje (waar overigens 'kein pfand' opstond) te betalen en dan kon ik terugkomen. Goed dan, om uitdroging te voorkomen ging ik het avontuur aan. Eenmaal een flesje water in mijn handen (en een half uur verder) stapte ik area 1 wederom binnen. De muziek was weer terug. Dat deed me deugd. Ondanks dat het wat wonderlijke duitse muziek was, maar dat mocht de prat niet drukken. Toen ik mijn flesje water bijna op had zag ik op het etiket dat het niet om zomaar water ging, maar om water met caffeine. Op dat moment drong het tot me door dat ik die nacht niet zou slapen. En met die gerusttellende gedachte liep ik naar de bar (en het hele traject) om mn pfand terug te krijgen en een 2e flesje water met caffeine te bemachtigen. Op mijn terugweg kwam ik in de knel tussen een groep mensen. Ik zag vanuit mijn ooghoek een deur op een kiertje staan en zag mijn kans schoon: niemand zag dat ik naar binnen glipte. Toen ik me omdraaide bleek dat ik in de kleedkamer van Liquido beland was. Een beetje improvisorisch in zo'n mensa, maar de mannen hadden er al een rotzooi van gemaakt dus je zag amper dat ze eigenlijk in de keuken waren. Alsdaar keek men mij een beetje verrast en ontdaan aan. Maar mijn glimlach deed wonderen en met mijn schattige duitsaccent hadden ze me algauw in hun afterparty opgenomen. Aangezien iedereen dronken was en ik stuiterde op water met caffeine, was het een bijzonder komische ervaring. Toen ze hun rommel weer allemaal in de tourbus geladen hadden ben ik weer terug richting area 1 gegaan waar iedereen mij natuurlijk vreselijk gemist had! Nog even een dansje, maar toen had ik het in de chaos toch echt wel gezien. Ik trof 3 erasmusgenootjes die dezelfde gedachte hadden en we konden een taxi delen. Maar duitsland zou duitsland niet zijn als er geen complicaties optreden... Ik mocht mn flesje water niet mee naar buiten nemen. Ook al had ik ervoor betaald en was het dus mn eigen keuze als ik mn pfand niet terug zou krijgen. De man bij de deur bleek onverbiddelijk. Dus ik terug naar de bar. Mn flesje ingeleverd en weer naar de deur. Daar moest ik nog bestempeld worden.. ook als je niet meer naar binnen wil :S
Uiteindelijk kon ik lekker in een taxi zakken en naar huis touren. Helaas had de taxichauffeur andere ideeen. Hij wilde graag het feest met me doornemen. Aangezien ik het beste duits versta en nog ergens kom met het beiers was ik de aangewezen persoon. Ik heb me kranig geweerd en hem mijn mooie verhalen verteld. Hij was natuurlijk diep onder de indruk. Ik was blij dat ik uiteindelijk naar mn kamertje kon strompelen en mn bed in kon gaan. Helaas was ik het caffeine effect vergeten en ging het in slaap vallen minder gemakkelijk als gehoopt. Uiteindelijk heb ik toch heerlijk geslapen en was ik vanmorgen ook nog eens op tijd voor mn college. Zonder kater, met dank aan de flesjes water met caffeine. Zo, nu wacht mijn volgende college op mij en ik weet de hoorzaal nog niet te vinden dus ik moet me haasten!
Kus Wen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
